U.S. Customs and Border Protection supervisor Erik Gordon, left, helps a passenger navigate one of the new facial recognition kiosks at a United Airlines gate before boarding a flight to Tokyo, Wednesday, July 12, 2017, at George Bush Intercontinental Air

ซานฟรานซิสโกได้ชื่อว่าเป็นเมืองหลวงของเทคโนโลยีแห่งหนึ่งของโลก แต่เมื่อไม่นานมานี้ ซานฟรานซิสโกกลับเป็นเมืองแรกในสหรัฐอเมริกาที่ออกกฎหมายห้ามไม่ให้ตำรวจและหน่วยงานของรัฐฯ ใช้เทคโนโลยี Facial Recognition หรือเทคโนโลยี “จดจำใบหน้า” โดยผู้ที่สนับสนุนมาตรการนี้กล่าวว่า เทคโนโลยีดังกล่าวเป็นภัยคุกคามต่อเสรีภาพของประชาชน

นายเนธาน เชียร์ด ผู้จัดกิจกรรมรณรงค์ระดับรากหญ้า ของมูลนิธิ Electronic Frontier Foundation กล่าวกับวีโอเอว่า เทคโนโลยีนี้ทำให้หลายคนกังวลเรื่องผลกระทบต่อเสรีภาพในการแสดงออก

“ด้วยเหตุที่เทคโนโลยีนี้จะช่วยให้หน่วยงานที่บังคับใช้กฎหมายและหน่วยงานอื่น ๆ ของรัฐฯ สามารถแทรค หรือติดตามพลเมืองได้ อาจจะมีผลกระทบต่อสิทธิในการแสดงออกของประชาชน ตามบทบัญญัติเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญสหรัฐฯ ฉบับที่ 1 หรือ First Amendment ซึ่งเป็นประเด็นที่ทำให้หลายคนกังวลใจมาก”

ในขณะที่ซานฟรานซิสโกออกกฎหมายออกมาห้ามใช้เทคโนโลยี Facial Recognition ในฝั่งของจีน กลับมีการเอาไปใช้งานด้านความมั่นคงในประเทศอย่างแพร่หลาย ถึงขนาดมีการเอาไปใช้ในการแจกจ่ายกระดาษชำระในห้องน้ำสาธารณะ

เทคโนโลยี Facial Recognition นี้ไม่ใช่เทคโนโลยีที่เพิ่งเกิดขึ้นใหม่ แต่ในเวลาเพียงไม่กี่ปี ก็ได้เป็นเทคโนโลยีที่มีการพัฒนาต่อยอดให้ก้าวหน้าล้ำลึกไปมาก

บริษัทเทคโนโลยียักษ์ใหญ่ของของสหรัฐฯ อย่าง แอบเปิ้ล ก็เป็นบริษัทหนึ่งที่นำเอาเทคโนโลยี “จดจำใบหน้า” มาใช้เป็นกลไกในการปลดล็อคโทรศัพท์ไอโฟนรุ่นล่าสุด บริษัท อี คอมเมิร์ซยักษ์ใหญ่อย่าง แอมะซอน ก็ใช้เทคโนโลยีนี้เช่นกัน ซึ่งที่ผ่านมา ผู้ถือหุ้นของ แอมะซอน ได้เคยมีการลงมติเพื่อจำกัดการใช้เทคโนโลยีดังกล่าว แต่ก็ไร้ผลทั้งสองครั้ง

สภาคองเกรส หรือรัฐสภาของสหรัฐฯ กำลังมีการประเมินกันอยู่ว่า เทคโนโลยี Facial Recognition มีผลกระทบต่อสิทธิเสรีภาพพลเมืองอย่างไรบ้าง ผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับการใช้ เทคโนโลยีนี้กล่าวว่า บางครั้งมีปัญหาในการนำเทคโนโลยี “จดจำใบหน้า” ไปใช้ โดยเฉพาะในการใช้แยกแยะใบหน้าของผู้หญิง และคนผิวสี

จอย บูว์ลัมวีนี ผู้ก่อตั้ง Algorithmic Justice League องค์กรที่ส่งเสริมการใช้ปัญญาประดิษฐ์ หรือ Artificial Intelligence อย่างมีจริยธรรม กล่าวต่อสภาคองเกรสของสหรัฐฯ ว่าควรจะมีการยับยั้งการใช้ เทคโนโลยี Facial Recognition จนกว่าจะมีการศึกษาผลกระทบ

“อย่างน้อยคองเกรสน่าจะออกกฎยับยั้งไม่ให้ตำรวจใช้เทคโนโลยี Facial Recognition ชั่วคราว เพราะว่ามีการเอาไปใช้ในทางที่ผิด ขาดการควบคุมดูแล และยังเป็นเทคโนโลยีที่ค่อนข้างใหม่ ทำให้มีความเสี่ยง โดยเฉพาะถ้านำมาใช้กับกลุ่มคนชายขอบ หรือชุมชนที่เป็นชนกลุ่มน้อยในสังคม”

ในขณะที่มีเสียงต่อต้าน ก็มีอีกกลุ่มที่สนับสนุนการใช้ Facial Recognition โดยเฉพาะในกลุ่มคนที่ทำงานด้านไบโอเมทริคส์ ซึ่งเป็นเทคโนโลยีระดับสูง ที่นำข้อมูลทางชีวภาพมาใช้ในการตรวจสิทธิหรือแสดงตน ไม่ว่าจะเป็นลักษณะทางกายภาพหรือพฤติกรรม โดยคนกลุ่มนี้บอกว่า เทคโนโลยี “จดจำใบหน้า” มีประโยชน์มากต่อมนุษยชาติ

นายบรูซ แฮนสัน ซีอีโอและผู้ก่อตั้งบริษัท Credence ID กล่าวว่าเทคโนโลยีนี้ไม่ใช่ผู้ร้ายที่น่ากลัว

“ยุคนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญและน่าตื่นเต้นของไบโอเมทริคส์ ภาพลักษณ์หรือความคิดที่ว่าเทคโนโลยีนี้ เป็นผู้ร้าย หรือจะทำให้สังคมกลายเป็นโลกมืดที่ผู้คนถูกรัฐฯ กดขี่ เป็นการเข้าใจผิด”

บริษัทของนายแฮนสัน ใช้ เทคโนโลยี “จดจำใบหน้า” และ ไบโอเมทริคส์อื่น ๆ เช่น การพิมพ์ลายนิ้วมือ เพื่อช่วยระบุตัวบุคคลในประเทศที่กำลังพัฒนา เพื่อให้คนเหล่านั้นเข้าถึงปัจจัยสำคัญ เช่น อาหาร ยา อุปกรณ์การแพทย์ หรือนมผงสำหรับทารก เขาคิดว่าการที่ซานฟรานซิสโกออกกฎหมายห้ามใช้เทคโนโลยีดังกล่าว เป็นมาตรการที่รุนแรงเกินไป

เขาเห็นว่า “การออกกฎหมายห้ามแบบนั้นเป็นการทำที่ไม่ถูกต้อง เพราะควรจะมีการพิจารณาดูก่อนว่ามีการนำเอาเทคโนโลยีไปใช้ในลักษณะไหนบ้าง ควรจะมีการถกเถียงกันว่าเราจะอยู่ร่วมกับเทคโนโลยีแบบนี้ได้หรือไม่ หรือว่าเราอยากจะอยู่ในสังคมที่มีแต่ความหวาดระแวง การห้ามใช้เทคโนโลยีอย่าง Facial Recognition และ ไบโอเมทริคส์ ก็เหมือนกับการห้ามไม่ให้ใช้อินเตอร์เน็ต เพราะก็มีคนใช้อินเตอร์เน็ตในทางที่ไม่ดีเช่นกัน”

ขณะนี้ เมืองอื่น ๆ ในสหรัฐฯ กำลังพิจารณาอยู่ว่าจะออกมาตรการห้ามใช้ Facial Recognition ตามรอย ซานฟรานซิสโก หรือไม่ ในขณะที่บริษัท องค์กรต่าง ๆ หรือแม้แต้รัฐบาลหลายประเทศ กำลังหาทางนำเอาเทคโนโลยีเดียวกันนี้มาใช้ในด้านอื่น ๆ มากขึ้น

การนำเอาเทคโนโลยี Facial Recognition มีแต่จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในแต่ละวัน สิ่งที่ยังไม่มีใครรู้ตอนนี้ก็คือว่า การออกกฎหมายห้าม จะไล่ทันการนำเอาไปใช้หรือไม่

———————————————————-

ที่มา : VOA Thai / มิถุนายน 03, 2019

Link : https://www.voathai.com/a/facial-recognition-ban-san-francisco/4940014.html

Tags: ความปลอดภัยไซเบอร์ความมั่นคง ความเสี่ยง ภัยคุกคาม เทคโนโลยี

Author: Admin S.10

San Francisco was right to ban facial recognition. Surveillance is a real danger

You are here:

Home
Knowledge
San Francisco was right to…

The government’s embrace of facial recognition technology has red flags all over it, argues Veena Dubal. Photograph: Ian Davidson/Alamy Stock Photo

San Francisco’s recent municipal ordinance banning the use of facial recognition technology by city and county agencies has received international attention. The first of its kind anywhere in the US, the law is a preemptive response to the proliferation of a technology that the city of San Francisco does not yet deploy but which is already in use elsewhere. Since the passage of the ordinance, a debate has erupted in cities and states around the country: should other localities follow San Francisco’s example?

The answer is a resounding yes. The concerns that motivated the San Francisco ban are rooted not just in the potential inaccuracy of facial recognition technology, but in a long national history of politicized and racially-biased state surveillance.

Detractors who oppose the ordinance in the name of “public safety” acknowledge the technology’s current limitations(recent studies have shown that facial recognition systems are alarmingly inaccurate in identifying racial minorities, women, and transgender people). But they argue that as machine-learning becomes less biased the technology could actually upend human discrimination. They — mainly corporate lobbyists and law enforcement representatives — maintain that this absolute ban (rather than the limited regulations advocated by Big Tech) is a step backwards for public safety because it leaves surveillance to people and not machines.

Based on my years of working as a civil rights advocate and attorneyrepresenting Muslim Americans in the aftermath of September 11th, I recognize that the debate’s singular focus on the technology is a red herring. Even in an imaginary future where algorithmic discrimination does not exist, facial recognition software simply cannot de-bias the practice and impact of state surveillance. In fact, the public emphasis on curable algorithmic inaccuracies leaves the concerns that motivated the San Francisco ban historically and politically decontextualized.

This ordinance was crafted through the sustained advocacy of an intersectional grassroots coalition driven not just by concerns about hi-tech dystopia, but by a long record of overbroad surveillance and its deleterious impacts on economically and politically marginalized communities. As Matt Cagle, a leader in this coalition and an attorney at the ACLU of Northern California, told me, “The driving force behind this historic law was a coalition of 26 organizations. Not coincidentally, these Bay Area groups represented those who have been most harmed by local government profiling and surveillance in our city: people of color, Muslim Americans, immigrants, the LGBTQ community, the unhoused, and more.”

Indeed, while San Francisco is known across the world as an “incubat[or] of dissent and individual liberties,” the local police department — like many across the United States — has a decades-long, little-known history of nefarious surveillance activities.

A reported 83% of domestic intelligence gathering for J Edgar Hoover’s notorious Counter Intelligence Program (commonly known as Cointelpro) took place in the Bay Area — much of it at the hands of local police. From the 1950s well into the 1970s, the information gathered through this covert state program — which, when discovered, shocked the conscience of America — was used to infiltrate, discredit, and disrupt the now-celebrated civil rights movement.

After Cointelpro was congressionally disbanded and procedural safeguards put in place, community members in the 1980s and early 1990s learned that some San Francisco police officers continued to surreptitiously spy — without any evidence of criminal wrongdoing — on individuals and groups based on their political activities. In at least one instance, information gathered by local police officers on law-abiding citizens was alleged to have been sold to foreign governments.

Despite the subsequent passage of additional local procedural safeguards, which limited intelligence-gathering on First-Amendment-protected activities to instances where reasonable suspicion of criminal activity could be articulated, in the years following September 11th, members of San Francisco’s Muslim American community again found themselves under unjust, non-criminally-predicated surveillance.

These past and present chronicles of injustice highlight how face recognition systems — like other surveillance technology before it — can disproportionately harm people already historically subject to profiling and abuse, including immigrants, people of color, political activists, and the formerly incarcerated. And they demonstrate that even when legal procedures and oversight are thoughtfully put into place, these safeguards can both be rolled back (especially in times of hysteria) and violated.

As the debate about facial surveillance technologies and “public safety” continues to rage, policy makers (and corporate decision-makers) should deliberate not just over the technology itself, but on these shameful political histories. In doing so, they should remember (or be reminded) that more information gathering — while certainly lucrative and occasionally comforting — does not always create safer communities.

Even if face surveillance is 100% neutral and devoid of discriminatory tendencies, humans will determine when and where the surveillance takes place. Humans — with both implicit and explicit biases — will make the discretionary decisions about how to utilize the gathered data. And humans — often the most vulnerable — will be the ones disproportionately and unjustly impacted.

Amid the seemingly inevitable conquest of our everyday lives by new forms of technological surveillance, San Francisco’s ban — and the diverse coalition-based movement that achieved it — proves that local democracy can still be leveraged to shift power- and decision-making into the hands of the people. The real, chilling histories and impacts of past surveillance on freedom of association, religion, and speech — and not imagined fears about information collected through machine-learning systems — motivated the broad coalition of community groups to push for the San Francisco face surveillance ban. Their example could — and should — spark a movement that spreads across the country.

Veena Dubal is an associate Professor of Law at the University of California, Hastings

———————————————————-

From : The Guardian / 30 May 2019

Link : https://www.theguardian.com/commentisfree/2019/may/30/san-francisco-ban-facial-recognition-surveillance

Tags: Cyber Security Technology ความมั่นคง ความเสี่ยง ภัยคุกคาม

ความกังวลเรื่องการใช้เทคโนโลยี ‘จดจำใบหน้า’ เริ่มลามไปทั่วโลก

Author: Admin S.10

Related posts

San Francisco was right to ban facial recognition. Surveillance is a real danger

Author: Admin S.10

Related posts