“คลั่ง-กราดยิง” โศกนาฏกรรมซ้ำซ้อน ระเบิดเวลาสังคมไทย
“โศกนาฏกรรมเกือบทุกเรื่องในสังคมไทย ยาเสพติดคือหนึ่งในเงื่อนไขจริงๆ” เป็นคำกล่าวของ ผศ.ดร.ฐิติวุฒิ บุญยวงศ์วิวัชร อาจารย์คณะรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ที่ชี้เปรี้ยงให้เห็นถึงปัญหาเรื้อรังในบ้านเรา ซึ่งหลายคนมองว่าเป็นเรื่องธรรมดา หรืองานรูทีน แต่วันนี้สถานการณ์ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ประเทศไทยมีโอกาสเผชิญกับเหตุการณ์ “สังหารหมู่” ได้ทุกเมื่อ ดังเช่นที่เกิดล่าสุดที่ จ.หนองบัวลำภู หรือเมื่อปี 63 ที่ จ.นครราชสีมา ข่าวแบบนี้ไม่ใช่ข่าวที่เกิดเฉพาะในต่างประเทศตามความรู้สึกของคนไทยอีกต่อไป! ผศ.ดร.ฐิติวุฒิ เขียนบทความตอกย้ำให้เห็นปัญหาในเรื่องนี้ และต้องยกเครื่องเพื่อวางมาตรการป้องกัน ไม่ใช่แค่เตรียมแผนเผชิญเหตุ หรือซ้อมรับมือ แต่ต้องปรับนโยบายความมั่นคงแห่งชาติกันขนานใหญ่เลยทีเดียว ——————————— ยาเสพติดและโศกนาฎกรรมซ้ำซ้อน: นัยต่อการปรับนโยบายความมั่นคงแห่งชาติ “โศกนาฏกรรมซ้ำซ้อน” ที่เกิดขึ้นในสังคมไทย โดยเฉพาะเหตุการณ์การกราดยิงในศูนย์เด็กเล็ก จังหวัดหนองบัวลำภู ในท้ายที่สุดแล้วจะพบว่าเงื่อนไขหรือการได้รับผลกระทบจากยาเสพติด กลายเป็นปัจจัยที่นำมาสู่การสร้างอาชญากรรมที่น่าสะพรึงกลัว แม้ว่าการกราดยิงจะถูกอธิบายหลากหลายมิติในสังคมไทย แต่ในกรณีที่เกิดขึ้นล่าสุดที่จังหวัดหนองบัวลำภู หากเปรียบเทียบให้เห็นอย่างชัดเจนกับกรณีที่เกิดขึ้นกับการกราดยิงที่จังหวัดนครราชสีมา และโศกนาฎกรรมที่จังหวัดกระบี่ จะพบว่ามีเงื่อนไขและความแตกต่างที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะมูลเหตุจูงใจและความกดดันที่เกิดขึ้นจากการใช้ยาเสพติดและผลกระทบที่เกิดขึ้นจากแรงกดดันต่อสภาพจิตใจ กล่าวคือ การกราดยิงที่จังหวัดนครราชสีมา เป็นการเกิดขึ้นจากความคับข้องใจจากการถูกกดขี่และการปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมของผู้ก่อเหตุ…