อาวุธเคมี
เท่าที่พบข้อมูลการใช้สารเคมีในการสู้รบมีขึ้นประมาณ พ.ศ.114 ได้มีการเผาสารกำมะถันรมฝ่ายศัตรูในการรบระหว่างกลุ่มนครรัฐกรีกในคาบสมุทรเพโลปอนเนส (Peloponnesian War) การนำสารรเคมีมาใช้ในการสู้รบที่ชัดเจนที่สุดคือ ในสงครามโลกครั้งที่ 1 ( พ.ศ. 2457-2461)ได้นำก๊าซน้ำตาคลอรีน (Chlorine) สารฟอสจีน (Phosgene) สารคลอโรพิคริน (Chloropicrin) มาใช้ แต่ปรากฎหลักฐานชัดเจนคือ กรณีทหารจากแคนาดาบาดเจ็บจากมาสตาร์ดก๊าซ (Mustard Gas) ต่อเมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 (พ.ศ. 2482 – 2488) เยอรมันใช้กรดไซยานิก (Cyanic Acid) สังหารหมู่ชาวยิว และมีหลักฐานว่ากองทัพเยอรมันสะสมสารพิษทำลายระบบประสาทจำนวนมาก ได้แก่ ทาบุน (Tabun) และซารีน (Sarin) ในสงครามระหว่างสามทศวรรษหลังนี้ อ้างว่า พบหลักฐานการใช้มาสตาร์ดก๊าซในสงครามระหว่างอิรัก-อิหร่าน และล่าสุดเมื่อ พ.ศ.2556 นี้ มีการกล่าวโทษว่า รัฐบาลซีเรียใช้ก๊าซซารีนสังหารฝ่ายตรงข้ามและประชาชน สำหรับการก่อการร้าย กรณีที่รุนแรงที่สุดที่เกิดขึ้น คือ กรณีกลุ่มลัทธิโอม ชินริเคียว (Aum Shinrikyo) ปล่อยก๊าซซารีนในขบวนรถไฟใต้ดินของกรุงโตเกียว…